برخی از مردم تخصص ویژه ای در مشاهده و بررسی عیوب دیگران دارند. آنها در مراودات اجتماعی خود کلیه ی معایب اخلاقی طرف مقابل را تجزیه و تحلیل کرده و یک لیست بلندی از معایب آنها تهیه می کنند.
هر ملت، دین و مذهبی دارای یک سری مقدسات هستند. برخی به خود اجازه می دهند تا به مقدسات دیگران اهانت کنند. زیرا گمان می کنند مقدسات آنها باطل هستند.
برخی از مردم عادت دارند در حین مکالمه از الفاظ زشت و رکیک استفاده کنند.
برخی افراد هنگام عصبانیت چشمان خود را روی همه چیز می بندند و هرچه فش و بدو بیراه از دهانشان خارج می شود به طرف مقابل خود می گویند!
یکی از سوالات مطرح شده و پرتکرار در سایت های مشاوره خانواده این است که بسیاری از خانم ها گلایه دارند، که در ابتدای زندگی مشترک، همسرم به من ابراز عشق و محبت می کرد، اما اکنون ابراز علاقه نمی کند و از این لحاظ دچار کمبود محبت شده ام!!
گاهی اوقات حس خود بزرگ بینی از محیط خارجی به فرد القا می شود. یکی از همکارانم به من گفت: هنگامی که یکی از کارگرانم، کاری را به بهترین نحو انجام می دهد، از او تعریف و تمجید نمی کنم؛ چرا که بارها در گذشته بخاطر تحسین کارگرانم پشیمان شدم. زیرا میبینم کارگر تحسین شده، گستاخ و متکبر می شود و از اظهار محبت و احترام من سوءاستفاده می کند.
برخی افراد خود بزرگ بین، بدون داشتن موفقیت های چشمگیر، فضائل اخلاقی و بدون انجام کارهای خیرخواهانه، دوست دارند تا دیگران به تعریف و تمجید آنها بپردازند؛ درواقع می خواهند مورد تایید همگان قرار گیرند.
فخر فروشی از میوه های مسموم خود بزرگ بینی است. در علم روانشناسی فخرفروشی نوعی اختلال روانی بشمار می آید، که تحت عنوان "اختلال روانی خودشیفته یا نارسیسم" و "اختلال روانی شخصیت نمایشی" طبقه بندی می شود. این افراد به دو دسته تقسیم می شوند.
الإمامُ علیٌّ علیه السلام : مَن تَکَبَّرَ علَى النّاسِ ذَلّ؛ هر که بر مردم بزرگى فروشد، خوار شود.بحار الأنوار : 77/235/3
برخی از مردم با افراد هم سطح و بالاتر از خود بطور محترمانه و درست رفتار می کنند، اما
خود بزرگ بینی، تصوری خطرناک و ناپسند می باشد، که منشاء بسیاری از عادات ناسالم هست.
خود بزرگ بینی چیست؟